h1

Kathmandu #2

20/03/2010

We zijn terug in Kathmandu na een rondtoer door centraal Nepal. Adam en Cat, een Australisch fietskoppel die we in Iran ontmoetten, waren ook in Nepal. We hebben enkele dagen met hen samen getoerd. We hebben nu bijna elke berijdbare weg in Nepal gefietst.

Hoewel Nepal goed was in vele opzichten: Heidi`s mama op bezoek, fietsvrienden terug ontmoeten, opnieuw eens westers eten, vriendelijkere mensen… hadden we ons van het fietsen in Nepal iets meer voorgesteld, maar het was soms te mistig en het aantal berijdbare wegen is heel beperkt. Maar… er is beterschap op komst. Na Kathmandu nemen we de trein richting Pakistan en daar wacht ons hopelijk de meest spectaculaire weg ter wereld. De Karakorum Highway, een weg tussen de hoogste toppen van de Himalaya, maar meer daarover later.

Limburger, wereldburger
Op “wereld”reis dus. Een jaar eens iets anders. Weg van maandagen, Brussel-Halle-Vilvoorde, ochtendstress, 1-november-weer, deadlines, 5 minuten politieke moed, Oosterweelverbinding,…
Tot Nepal. Op twee dagen tijd komen we twee keer landgenoten tegen – met de fiets. En ze kwamen uit het Oosten: Limburg. Een koppel uit Kuringen en een man uit Hechtel-Eksel. Zoals de meeste Limburgers, heel sympathieke mensen. Paul fietst zelfs van Hechtel over Azie naar Nieuw-Zeeland en vandaar naar Zuid- en Noord-Amerika.

Gien Skoens
We slapen in uitgedroogde bedding van een rivier aan de rand van een nationaal park. S`Morgens een blik rechts, een blik links. Miljaar! Mijn schoenen uit de tent gestolen. Daar sta je dan met voetzolen die qua ondergrond enkel een badkamervloer en gewatteerde sokken gewend zijn, Ik wankel, hinkel en mank naar de grote weg, alwaar wandelen iets makkelijker gaat. Fietsen zit er niet echt in met klik-pedalen. Na wat speuren in de berm vinden we een linker teen-slipper. Wat verder een rechter slets. Vijf kilometer verderop lacht de schoenen-boer ons al toe. Zijn collectie blijkt te bestaan uit turn-gympen of bad-sloffen (de nationale dracht in Azie). Ik kies voor de badsloffen en hoop in Kathmandu de betere schoen te vinden. Het voordeel van de sloffen is dat je je net als in je living voelt als je afstapt. Het nadeel is dat je je ook op de fiets als op een zondag in de huiskamer voelt. En dus niet echt in staat om echt door te fietsen. Vooral bergop is het zwaar. De zool van de sloffen buigt zo hard door dat ik last krijg van mijn tenen.

Nog eens herhalen…. De nieuwe foto’s (vanaf Nepal) staan op een nieuwe flickr-pagina. Klik hier om naar de foto’s te gaan.

7 reacties

  1. steven, uw foto’s zijn echt puur genieten! ik hoop dat je opnieuw een foto/dia avond geeft met een beetje toelichting van je reis. Geniet ervan!


  2. dag lieverds,
    we volgen jullie met veel belangstelling, echt een onvergetelijke tijd voor jullie, dat is zeker !!!
    beleef ook de rest van het avontuur met evenveel plezier hé,
    vele groetjes uit de Kruisstraat,


  3. Heidi en Steven,

    Als het enkel de schoenen zijn die eventjes tegenzitten dan valt het best nog mee natuurlijk. Ik hoop dat jullie genieten van de Reis. Dat kan natuurlijk niet echt anders met Katmandu achter de kiezen. Persoonlijk ben ik ook enorme fan van Nepal. Geniet er nog maar van en wees voorzichtig.

    Groeten, Bjorn


  4. We hebben terug genoten van jullie mooie foto’s.
    Van ons beiden een vrolijk paasfeest toegewenst.
    Het is hier bitter koud. Het zou kunnen dat de paasklokken heel wat vertraging oplopen tijdens hun terugtocht uit Rome.
    Geniet verder van jullie China-trip.

    Annie en Paul


  5. Hallo Steven en Heidi,
    Ik heb jullie reportage gezien op zomergem.net.
    Ik kon dan ook niet stoppen met lezen en foto’s bekijken. De teksten en foto’s zijn prachtig. Ik kon dan ook niet stoppen met lezen. Jullie beleven een fantastische ervaring en daardoor een ruimere kijk op het leven en op de wereld.
    Ik wens jullie nog een mooie, veilige en gezonde tocht verder. Geniet ervan.

    Tante Agnes


  6. da


  7. dag, Steven en Heidi,

    hier is alles oké, het weer goed en de zon schijnt met warme stralen, de drie gasten van annick bij mij en de dagen vliegen voorbij.

    Hopelijk bij jullie een goede gezondheid en het weer zoals bij ons niet te warm en niet te koud.

    regelmatig lezen we uw blogverhalen en kijken we naar de foto’s het ziet er daar wel leuk uit hée.
    Het zal een hele ervaring zijn om zo’n fietsreis te maken en veel herineringen te hebben die u ons later wel eens persoonlijk zal vertellen.
    nog veel fietsgenot en tot de volgende keer.

    vele groeten van Blanche,Wilfried en de kleinkinderen.



Plaats een reactie